Το γυναικείο έμφραγμα δεν είναι όπως το αντρικό

Οι επιδράσεις των οιστρογόνων στο σώμα είναι πολλές και διάφορες. Στην καρδιά, πιο συγκεκριμένα, ενεργούν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μειώνουν τις πιθανότητες εμφάνισης εμφράγματος του μυοκαρδίου έως και 40 τοις εκατό για γυναίκες κάτω των 60 ετών.

Αντιμετωπίζοντας έναν παλιό μύθο, σύμφωνα και με το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας, θα έπρεπε να τονιστεί ότι οι καρδιακές προσβολές δεν κάνουν διακρίσεις και ότι οι γυναίκες έχουν τις ίδιες πιθανότητες να τις πάθουν όπως και οι άνδρες. Αλλά με μια σημαντική διαφορά: τα ποσοστά θνησιμότητας είναι υψηλότερα για τις γυναίκες παρά για τους άντρες. 

Οι μελέτες δείχνουν ότι την διαφορά την κάνει κάτι απολύτως θεμελιώδες: το να ξέρουμε πώς να αναγνωρίζουμε και να ταυτοποιούμε τα συμπτώματα μιας καρδιακής προσβολής, το να μάθουμε να ερμηνεύουμε σωστά τα σημάδια που μας δίνει το σώμα μας.

Ζαλάδα, δύσπνοια, κόπωση, δυσπεψία… Τα πιο συχνά συμπτώματα

Οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα συμπτώματα ενός εμφράγματος μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά ανάμεσα στα δύο φύλα. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να το πάθουν αν και, ωστόσο, δεν είναι και τόσο αναμενόμενο σε αυτές.

ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΤΡΕΣ:

• Ιδρώτας.
• Πόνος και πίεση στο στήθος, τα μπράτσα, το λαιμό, το σαγόνι.
• Δύσπνοια.
• Καούρα ή δυσπεψία.

ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ:

• Ζαλάδα.
• Ενοχλητικός πόνος ανάμεσα στις ωμοπλάτες.
• Δύσπνοια.
• Δυσπεψία ή αέρια.
• Κόπωση χωρίς λόγο.
• Δυσκολίες στον ύπνο.

Αν και δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε πώς οι γυναίκες που παθαίνουν καρδιακή προσβολή παρουσιάζουν σημαντική πίεση στο στήθος, τις περισσότερες φορές εμφανίζεται ένας συνδυασμός λιγότερο αναγνωρισμένων συμπτωμάτων, όπως αυτά που επισημάνθηκαν παραπάνω.

Το ζήτημα είναι ότι είναι λίγο πολύ καθημερινά συμπτώματα και ότι δεν τα συνδέουμε με κάτι σοβαρό. Αυτός είναι ο κίνδυνος! Ποιος δεν υπέφερε από παλινδρόμηση, κόπωση ή δυσκολία στον ύπνο κάποια στιγμή. Τι γίνεται όμως αν δεν υπάρχει κανένας λόγος για αυτό;

Η συμβουλή-κλειδί: εντόπισε τα συμπτώματα και δράσε γρήγορα

Για όλα αυτά, οι ιατρικές αναφορές προειδοποιούν ότι πολλές φορές, οι γυναίκες αντί να ζητάνε και να παίρνουν ιατρική βοήθεια, είναι πολύ πιθανό να επιτρέπουν να περάσει περισσότερος χρόνος από ό,τι θα έπρεπε προτού εναποθέσουν τον εαυτό τους στα χέρια ενός γιατρού. Είναι σύνηθες να περιμένουν να εξαφανιστούν αυτά τα “κοινά” συμπτώματα, αλλά οι συνέπειες μπορεί να είναι μη αναστρέψιμες στη βλάβη της καρδιάς, ακόμη και να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους.

Σύμφωνα με Ιδρύματα Καρδιολογίας, το χρονικό διάστημα που παρέρχεται από τη στιγμή που ο ασθενής με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου εισέρχεται σ’ ένα νοσοκομείο έως ότου του ανοίξουν την αρτηρία που έχει φράξει μέσω μιας επέμβασης αγγειοπλαστικής αποδεικνύεται απολύτως κρίσιμο για την επιβίωση του ασθενούς και δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 90 λεπτά.

Επομένως, είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρουμε πώς να ανιχνεύουμε και να αναγνωρίζουμε ξεκάθαρα τα σημάδια καρδιακής προσβολής. Τόσο τα μέλη της οικογένειας όσο και το ευρύτερο περιβάλλον. Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές δεν είναι και τόσο απλό, καθώς τα συμπτώματα ενός εμφράγματος συνδέονται ενίοτε και με άλλα προβλήματα υγείας. Αλλά αξίζει να αναρωτηθούμε για τα πάντα. Και σε περίπτωση αμφιβολίας, καλύτερα να δράσουμε.

Να αποφύγουμε την αυτοδιάγνωση και να δώσουμε βάση στην πρόληψη

Το πιο σημαντικό: πρέπει να αποφύγουμε την αυτοδιάγνωση. Σε περίπτωση οποιουδήποτε φόβου ή αβεβαιότητας, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να καλέσουμε τον αριθμό έκτακτης ανάγκης ή να μεταβούμε γρήγορα σε ένα δωμάτιο ιατρικής περίθαλψης για να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας στα χέρια των ειδικών. Κάθε λεπτό μετράει όταν πρόκειται για την αξιολόγηση της πιθανότητας καρδιακής προσβολής. Εν τω μεταξύ, τίποτα καλύτερο από το να ζεις μια ζωή με πρόληψη. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν παράγοντες – ηλικία, φύλο, οικογενειακό ιστορικό – που δεν μπορούν να αλλάξουν όσο κι αν θέλουμε. Αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που πράγματι εξαρτώνται από τις συνήθειές μας: η αποφυγή καπνίσματος, ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης, η αποφυγή καθιστικού τρόπου ζωής, η υγιεινή διατροφή, η παρακολούθηση του άγχους… Περισσότερο από ποτέ, η πρόληψη είναι θεραπεία.