Το ρεύμα που χρησιμοποιείται ποικίλλει ως προς τη συχνότητα (αριθμός ηλεκτρικών παλμών ανά δευτερόλεπτο), την ένταση (ταχύτητα ροής του ρεύματος) και το πλάτος του παλμού (χρόνος διέλευσης του ρεύματος σε κάθε παλμό), ανάλογα με τον επιθυμητό στόχο.
Οι στόχοι που επιδιώκονται στην ουρογυναικολογία μπορούν να συνοψιστούν σε τρεις:
- Αναστολή της ουροδόχου κύστης.
- Ενεργοποίηση των μυών.
- Αναλγητική δράση.
Θεραπεία της υπερδραστηριότητας της ουροδόχου κύστης ή της επιτακτικής ακράτειας ούρων
Εάν τα μέτρα για την αλλαγή των συνηθειών ή τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά, καταφεύγουμε στην ηλεκτροδιέγερση. Τα ηλεκτρικά ερεθίσματα αναστέλλουν τις νευρικές ίνες που είναι υπεύθυνες για τις ακούσιες συσπάσεις του απονευρωτικού μυός της ουροδόχου κύστης που προκαλούν επιτακτική ούρηση ή την αύξηση του αριθμού των φορών που πρέπει να ουρήσουμε. Με άλλα λόγια, μετά τις συνεδρίες, η ασθενής συνήθως αυξάνει τη χωρητικότητα της ουροδόχου κύστης της, μειώνει τον αριθμό των ουρήσεων ανά ημέρα και ελέγχει την ένταση της επείγουσας ανάγκης, καθώς και τις διαρροές ούρων.
Τα τελευταία χρόνια, η ηλεκτροδιέγερση γίνεται στο οπίσθιο κνημιαίο νεύρο (αντί για την κολπική οδό) και είναι λιγότερο ενοχλητική και πιο άνετη. Το νεύρο αυτό προέρχεται από τις οσφυοϊερές ρίζες, όπου συναντά το ιερό μυελικό παρασυμπαθητικό κέντρο, το οποίο ελέγχει την ούρηση. Επομένως, ρυθμίζουμε εμμέσως αυτό το κέντρο μέσω του νεύρου.
Ικανοποιητικά αποτελέσματα επιτυγχάνονται με μια εβδομαδιαία συνεδρία 20-30 λεπτών για 12 εβδομάδες.
Εκπαίδευση της εκούσιας συστολής. Ενίσχυση των μυών του πυελικού εδάφους.
Οι ασθενείς με ακράτεια ούρων από προσπάθεια, ακράτεια πρωκτού λόγω χαμηλού τόνου του πρωκτικού σφιγκτήρα ή υπολειμματικής βλάβης μετά τον τοκετό και/ή ήπιας-μέτριας πρόπτωσης των γεννητικών οργάνων μπορεί να ωφεληθούν από ένα πρόγραμμα διέγερσης των κολπικών μυών.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, φαίνεται να είναι αποτελεσματικό ένα μείγμα ηλεκτρικού ερεθίσματος που ενεργοποιεί τον μυ, ιδιοδεκτικότητας (παρατήρηση ή επίγνωση της δευτερογενούς μυϊκής σύσπασης στο ηλεκτρικό ερέθισμα) και ενεργητικής άσκησης, δηλαδή ο ασθενής να ανταποκρίνεται με την επιβολή μιας εκούσιας σύσπασης παρόμοιας με την αντιλαμβανόμενη. Στόχος είναι να μάθουμε να συστέλλουμε τη μυϊκή περιοχή του πυελικού εδάφους με τη βοήθεια του ρεύματος. Σημαντικό! Η παθητική ηλεκτροδιέγερση δεν είναι τόσο αποτελεσματική.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο επιταχύνονται σημαντικά οι εκούσιες ενεργητικές συσπάσεις και διευκολύνεται η ενεργητική δράση σε προγράμματα ενδυνάμωσης των μυών του πυελικού εδάφους.
Διαδερμική ηλεκτρική νευρική διέγερση (TENS) για τη διαχείριση του πόνου
Υπάρχουν μελέτες που έχουν δείξει την απελευθέρωση ενδορφινών μετά την εφαρμογή διαδερμικού ρεύματος. Εν ολίγοις, εφαρμόζοντάς το στο αιδοιϊκό νεύρο, μπορούμε να ενεργοποιήσουμε νευρολογικά κυκλώματα που είναι υπεύθυνα για τον έλεγχο του περινεϊκού πόνου. Η ανταπόκριση κάθε ασθενούς ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο του πόνου ή του τραυματισμού που πρόκειται να αντιμετωπιστεί, καθώς και με τη συναισθηματική κατάσταση και τις ελπίδες που εναποτίθενται στη θεραπεία. Στο 25-30% των περιπτώσεων πόνου η ασθενής βελτιώνεται λόγω του φαινομένου placebo, με αυθυποβολή.
Σε κάθε περίπτωση, συνήθως συμπληρώνεται με άλλους χειρισμούς, όπως μυοπεριτονιακό μασάζ ή εργαλειακές τεχνικές: διαθερμία (θερμότητα) ή ξηρή παρακέντηση, μεταξύ άλλων.
Πηγή: Δρ. Gema García Gálvez